W nadchodzącym tygodniu skupię się na zagadnieniach dotyczących prawa pracy, a dokładniej omówię rodzje umów o pracę, korzystając z ich podziału ze względu na czas na jaki zostały one zawarte.
Umowy o pracę można zawierać:
- na czas nie określony,
- na czas określony (w tym umowa na okres próbny),
- na czas wykonywania określonej pracy,
- na czas określony w celu zastępstwa za nieobecnego pracownika (umowa na zastępstwo).
Jeżeli umowa o pracę nie została zawarta jako umowa terminowa, to jest uznawana za umowę na czas nieokreślony.
Dziś skupię na próbie przedstawienia podstawowych zagadnień dotyczących UMOWY NA CZAS OKREŚLONY.
- umowa ta może zostać zawarta na kilka dni, kilka miesięcy lub lata, a jej charakterystyczną cechą jest to, że zawiera termin końcowy zawartego stosunku pracy.
- po dwukrotnym zawarciu umowy na czas określony, kolejna umowa z mocy prawa przekształca się w umowę na czas nieokreślony (WARUNEK: przerwa między poszczególnymi umowami nie może być dłuższa niż miesiąc!).
- przepisy prawa nie przewidują wyraźnych ograniczeń co do długości trwania takiej umowy - jednak zawarcie takiej umowy np. na 10 lat, może zostać uznane za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
- umowa zawarta bez wskazania terminu końcowego nie jest umową na czas określony, nawet gdy została tak nazwana.
- w przypadku umów zawieranych na czas określony powyżej 6 miesięcy, bez względu na czas ich trwania, długość okresu wypowiedzenia umowy wynosi 2 tygodnie (umowa musi jednak zawierać takie zastrzeżenie, że może zostać rozwiązana za wypowiedzeniem).
- warunki pracy pracowników zatrudnionych na czas określony powinny być kształtowane w taki sam sposób jak pracowników stałych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.